fbpx

Uszkodzenie nerwu łokciowego

Rehabilitacja po uszkodzeniu nerwu łokciowego

Nerw łokciowy jest nerwem mieszanym : czuciowym i ruchowym czyli odpowiada za ruch oraz odbieranie bodźców czuciowych w kończynie górnej. Nerw łokciowy należy do grupy nerwów długich pęczka przyśrodkowego splotu ramiennego. Ruchowo zaopatruje m. in. mięsień zginacz łokciowy nadgarstka, mięsień zginacz głęboki palców IV, V (część łokciową), wszystkie mięśnie międzykostne, mięśnie kłębika palca małego itd. Rolą nerwu łokciowego jest również umożliwienie odbierania bodźców czuciowych na skórze kłębika oraz skórze małego palca po stronie dłoniowej, a także palca czwartego, piątego i przyśrodkowej powierzchni palca trzeciego po stronie grzbietowej.

Neuropatia czyli uszkodzenie nerwu łokciowego jest drugą co do częstości występowania neuropatią kończyny górnej. Wyprzedza go tylko zespół cieśni nadgarstka.

Przyczyny uszkodzenia nerwu łokciowego:

– długotrwały ucisk spowodowany np. źle założonym opatrunkiem gipsowym

– zespół kanału łokciowego

– ucisk nerwu przy koślawości łokcia

– złamania i urazy okolicy nasady dalszej kości ramiennej

– długotrwałe przeciążenie spowodowane np. grą w tenisa lub golfa

Porażenie nerwu łokciowego może być również skutkiem reumatoidalnego zapalenia stawów, nieprawidłowo leczonej cukrzycy, niedoboru witamin, infekcji bakteryjnych czy wirusowych.

uszkodzenie nerwu łokciowego

Diagnostyka uszkodzenia nerwu łokciowego

Ze względu na charakter „pracy” objawy uszkodzenia nerwu łokciowego  możemy podzielić na trzy kategorie. Pierwsze dotyczące uszkodzenia włókien czuciowych – brak czucia na powierzchni V palca, oraz łokciowej powierzchni  IV palca. Drugie dotyczące włókien ruchowych. Tutaj najbardziej charakterystycznym objawem jest ręka szponiasta. Pacjent dodatkowo nie potrafi przywodzić kciuka, odwodzić palców oraz zginać IV i V  palca w stawach międzypaliczkowych dalszych. W późniejszym etapie dochodzi również do zaniku mięśni międzykostnych.  Trzecim uszkodzeniem jest połączenie powyższych czyli uszkodzenie zarówno włókien ruchowych i czuciowych.

Istnieje wiele testów diagnostycznych służących do oceny uszkodzenia nerwu łokciowego. Oczywiście warto również te testy uzupełnić badaniem elektroneurografii czyli  ocenie przewodnictwa nerwowego, badaniem ultrasonograficznym lub rtg jeżeli podejrzewamy uraz. Do podstawowych testów diagnostycznych zaliczamy:

– próbę skrzyżowania II i III palca

– próbę utrzymania przedmiotu między palcami (chwyt szczypcowy) np. ołówek , długopis

– próbę utrzymania kartki papieru między palcem wskazującym i kciukiem

Wyżej wymienione próby będą niemożliwe do wykonania przy uszkodzeniu nerwu łokciowego. Pacjenci często również nie mogą zacisnąć dłoni w pięść.

Uszkodzenie nerwu łokciowego – leczenie

Terapia zależy od stopnia urazu oraz rodzaju uszkodzonych włókien. Leczenie zachowawcze obejmuje czasowe ograniczenie aktywności kończyny górnej, unikanie podpierania się na łokciach, a także utrzymywanie zgiętego stawu łokciowego tylko do około 30 stopni. Bardzo ważnym elementem jest rehabilitacja. W zależności od stanu funkcjonalnego wykonuje się neuromobilizacje, terapie mięśniowo-powięziową kończyny górnej, terapie manualną kończyny górnej i odcinka szyjnego kręgosłupa, działania na splocie barkowym, mobilizacje I i II żebra oraz ćwiczenia w systemie PEG-BOARD. Terapię można uzupełnić zabiegami z zakresu fizykoterapii: kąpiele wirowe kończyny górnej, okłady parafinowe, a także elektrostymulację. W przypadku przerwania ciągłości nerwu wykonuje się zabiegi operacyjne.

Podsumowując, uszkodzenia nerwu łokciowego stanowią poważny problem zdrowotny, a ich konsekwencje mogą być nieodwracalne. Pamiętaj! Jeżeli niepokoją cię drętwienia, mrowienia czy zaburzenia funkcji kończyny górnej zgłoś się do Nas!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *