Rehabilitacja kolan

Staw kolanowy

Staw kolanowy stanowi połączenie uda z podudziem. Podobnie jak w większości przypadków, schorzenia kolan dzielimy na ostre oraz przewlekłe. Do tych pierwszych dochodzi głownie podczas działania dużych sił bocznych lub skrętnych. Na tego typu incydenty szczególnie narażone są osoby uprawiające sport, w którym staw skokowy jest zewnętrznie ustabilizowany, np. narty, rolki, łyżwy, piłka nożna. W takim przypadku cała siła zdarzenia kierowana jest bezpośrednio na kolano.

Schorzenia kolan – przyczyny

Zazwyczaj urazom ostrym ulegają więzadła poboczne i krzyżowe przednie, łąkotki i ścięgno mięśnia dwugłowego uda. Najczęściej występujące uszkodzenia reagują dość charakterystycznie co ułatwia diagnostykę w procesie rehabilitacji kolan. Niestety nogi są naszym głównym środkiem lokomocji więc, często, będzie trzeba na pewien czas zaopatrzyć się w kule łokciowe aby umożliwić sobie bezbolesny chód.

Do powstania zmian degeneracyjnych dochodzi głównie z powodu przeciążenia całego stawu. Duże obciążenia, nadwaga, nieodpowiednia technika ćwiczeń, ale też długo utrzymująca się pozycja stojąca i siedząca zaburzają balans w kolanie. Dodatkowo często występujące zaburzenia osi (koślawość, szpotawość) zwiększające obciążenie poszczególnych części ciała prowadząc tym samym ich uszkodzenia np. koślawość kolan nadwyręża łąkotkę boczną.

Najczęściej przeciążane tkanki w naszym kolanie to rzepka i jej troczki, ścięgno mięśnia czworogłowego i mięśni grupy tylnej uda oraz kaletki i zachyłki stawowe. Przeciążenia prowadzą nie tylko do uszkodzenia danych struktur, co wpływa na ich wytrzymałość  , zwiększając ryzyko urazów ostrych.

Jak wygląda rehabilitacja kolan?

Początkowo rehabilitacja kolan skupi się na redukcji bólu, obrzęku (bardzo pomocna jest tu krioterapia i głęboka oscylacja) oraz zapewnieniu uszkodzonym tkankom maksymalnie dobrych warunków do regeneracji.

Po osiągnięciu pierwszych celów, rehabilitacja kolan skupia się na uzyskaniu bezbolesnego zakresu ruchu, lokomocji, skoku, a następnie ćwiczeń z obciążeniem. W wypadku uszkodzenia aparatu więzadłowego – szybko wprowadzony jest proces stabilizacji i odzyskiwania czucia głębokiego (priopriocepcja – czucie ułożenia ciała) aby zabezpieczyć kolano przed kolejnymi urazami.

W przypadku zmian degeneracyjnych – po diagnostyce problemu –  rehabilitacja skupia się na korekcji osi ustawienia kolan i całej kończyny dolnej oraz przyspieszeniu procesu pełnego gojenia. Fizjoterapeuta sprawnie przeprowadza pacjenta przez cały proces rekonwalescencji  i kompleksowo planuje cały okres terapii.

Dzieje się to poprzez zastosowanie terapii manualnej samego stawu oraz terapię tkanek mięśniowo-powięziowych. Końcowym etapem jest korekcja ustawienia kolana w życiu codziennym i podczas treningu co, korygując wzorzec ruchowy, ma za zadanie zabezpieczyć aparat kolana przed dalszym przeciążaniem struktur, a co za tym idzie nawrotom schorzenia.